Bir çocuğun 3 yaşına kadar anneye bağımlı olduğunu, kendini
annesiyle bir bütün olarak algıladığını ve çalışan annelerin işinin ne kadar
zor olduğunu ilk yazımda anlatmıştım.
Peki ya anne psikolojik, sosyal ve maddi
ihtiyaçları için çalışmak istiyorsa ya da mecbursa?Bu yazımda da madalyonun öbür yüzünden
çalışan annenin açısından bu konuyu ele almak istedim. Kariyerine devam ederken
çocuk büyüten annelerin sayısı günümüzde hızla artıyor.Bu noktada başta çalışan
anneler olmak üzere her annenin kendine sorması gereken soru şu:Çocuğuma ne
kadar nitelikli vakit ayırıyorum ?Çocuğumun gelişimini desteklemek için yeterli
özveride bulunuyor muyum?Biz anneler bu iki soruyu dürüstçe cevaplamalı eksik
gördüğümüz noktaları telafi etmeliyiz.Çalışmayan /çalışmaya ara veren annelerin
işi nispeten daha kolay.Başta çalışan
anneler olmak üzere tüm annelerin yapması gerekenleri şu şekilde sıralayabiliriz:
·
Çalışmak sizi mutlu ediyorsa , aşırı stres
yüklemiyorsa şu cümleyi asla unutmayın “Annenin mükemmeli değil mutlu olanı
makbuldür”!
·
Her fırsatta çocuğunuza ilgi ve sevginizi
hissettirin. Ona bol bol sarılın!
·
Çocuğunuzla sağlıklı ve doğru iletişim kurun. Bu
konuda bol bol kitap okuyarak ya da profesyonel yardım alarak kendinizi
geliştirin.
·
Çocuğunuzun gelişim aşamalarını takip edin ve
gelişimine uygun yöntemlerle eğitin. Onlara yetişkin mantığıyla yaklaşmayın.
·
Onlarla inatlaşmayın. İnatlaşmak, diretmek,kızıp
bağırmak iletişimi engellemekten aranıza duvar örmekten başka bir işe
yaramaz.Ne kadar yorgun olursanız olun sakinliğinizi ve sabrınızı yitirmeyin.
·
Bakıcı tanıdığınız ve güvendiğiniz biri olmalı.
Mümkünse anane/babaanne tercih edilmeli
. Bakan kişi çocuğunuza kendi evinizde bakmalı (anneden ayrılan çocuğu bir de
evinden ayırıp ikinci bir kaygı unsuru yaratmamak gerekir).
·
Kreşe göndermek için 3 yaş beklenmeli.
·
İşe giderken çocuktan kaçarcasına evden çıkılmamalı.
Bu konda anlatılacak çok şey var ve bu liste daha da uzayabilir ancak genel
olarak bunlara dikkat eden anneler daha az sorun yaşayacaklardır. Kendim de dahil tüm annelere mutluluk ve kolaylık diliyorum.
Ahh ah çalışan anne olmak, ama artık kabullendim herşey mükemmel olamaz, dediğin gibi en önemlisi akşamları oğlumla ne kadar kaliteli vakit geçirebildiğim.Blogger anneyim canım, takipteyim, bloguma beklerim.
YanıtlaSilMerhaba, ben daha çok yolun başindayim. 26. Haftamı tamamladım:) heyecanla kızımı kucağıma almayı beklıyorum:)
YanıtlaSil